(orig.: Thank you for the music van ABBA)

Wij ammezeerde de mense in ons dialekt
want iedere vogel zingt altijd lak ‘m is gebekt
ik weet, ’t was ni hoogstaand, en ’t kloenk mor gewoon
mor het kwam uit ons hart en we vonden het schoon
hadde w' het anders gedaan, kloenket slecht
want dan was ’t geforceerd en ni echt

dus …menselief, wij zegge danke …oep blote kniekes
da w’ al die jaren, al die liekes
zo mor mochte zinge 
en deeje w' er soems eens ne keer iemand mè zeer
was ’t per abuus, want wij vroege ni meer
dan da g’ eens goe zou kunne lache 
mè ons …madam, meneer !

we zoenge veur ied’reen, we namen gin blad veur de mond
en justkens daaroem boorden z’ons af en toe in de grond
we kreuffelde recht en begonne vanèr
van tijd al eens schârp, mor nooit plat of vulgair …
doedet wel …ja, dan wette verdraaid,
dan houdet nooit 45 jaar uit …

dus …menselief, wij zegge danke …oep blote kniekes
da w’ al die jaren, al die liekes
zo mor mochte zinge 
en deeje w' er soems eens ne keer iemand mè zeer
was ’t per abuus, want wij vroege ni meer
dan da g’ eens goe zou kunne lache 
mè ons …madam, meneer !

ergens daarbove zied’ onze Pol is nor benee
en agge leustert, hoorde ‘m duidelijk zegge:
ik zing hier mè olle vier dapper mee !

dus …menselief, wij zegge danke …oep blote kniekes
da w’ al die jaren, al die liekes
zo mor mochte zinge 
en deeje w' er soems eens ne keer iemand mè zeer
was ’t per abuus, want wij vroege ni meer
dan da g’ eens goe zou kunne lache 
mè ons …madam, meneer !

en da was echt ni oem te lache …
merci madam, juffra, meneer !