Ich zeen dich in gedachte nog wie's doe ein leidje zongs
Wie's doe gelökkig lachend aan 't awt fornuuske sjtongs
Of wie'd doe langs dae zandjwaeg leips dae noa 't kapelke geit
Wo 't benkske wo doe mich heubs leere baeje noe nog sjteit
De wendj zing in het koare en het benkske da zing mit
't Is of ich in gedachte weier in 't awt kapelke zit

Wo mien mooder mich geleerd haet om te baeje
wie het laeve dat zo deks van mich verlang
Auch al kent ze mich heur leifde neit meer gaeve
toch denk ich deks nog sjtil: Mien mam doe bes bedank.

En es de zomeraovondzon heur letste stroal leit goan
door 't raame van 't kapelke wo get boterbloumkes sjtoan
Vertelt het Limburgs lendje sjtil een jeugdverhoal aan mich
dan zeen ich in die letste sjtroal mien mooder heur gezich
Dan is he of ze zegge wil: Vergaet 't plekske neit
wo ich dich op een benkske wie ste kendj was kneile leit

Wo mien mooder mich geleerd haet om te baeje
wie het laeve dat zo deks van mich verlang
Auch al kent ze mich heur leifde neit meer gaeve
toch zeg ich deks nog sjtil: Mien mam doe bes bedank.

Ens zal ich mit mien kenjer noa dat awt kapelke goan
wo ich mit zjwarts gevouwe henj mit mooder heub gestoan
Dan zal ich auch mien kenjer leere baeje op die bank
Die bank die doa al joare sjteit, mesjien al eeuwe langk
Och doezend van die plekskes zeen d'r in os Limburgs landj
wo jederein naer haer heit mit ein veldjbloum in de handj

Wo mien mooder mich geleerd haet om te baeje
wie het laeve dat zo deks van mich verlang
Auch al kent ze mich heur leifde neit meer gaeve
toch denk ich deks nog sjtil: Mien mam doe bes bedank.
Toch denk ich deks nog sjtil: Mien mam doe bes bedank