De plaat die ik had opgezet
Was van een heerlijk Bach-motet
Maar zij was amper negentien
En bleek er weinig in te zien:

'Die orgelpijpmuziek van Bach
Als ik het zo eens zeggen mag
Is meer iets voor de oude dag
Geef mij dan maar Burt Bacharach'
Toen sprak ik met een droeve lach:
'Burt Bacharach is bagger, ach
Waarom heeft men toch zo'n ontzag
Voor volksbedrog en winstbejag?'

Helaas Johann Sebastian
Kon het bij haar niet winnen van
Die walgelijke popmuziek
En daarom zei ik energiek:

'Maak alsjeblieft niet meer gewag
Van dat gerock en dat gerag
Ik zeg je: wij gaan zaterdag
Ons voor een redelijk bedrag
Eens ernstig buigen over Bach
En als je merkt wat Bach vermag
Dan ga je vast wel overstag
En strijkt jouw Bacharach de vlag

Gehoorzaam is ze meegegaan
Ze hoorde zelfs een lezing aan
En ging ook naar het huisconcert
Dat na de lunch gegeven werd

Maar ik betaalde het gelag
Toen zij die violist daar zag
Want voor zijn welbesnaard gedrag
En virtuoze oogopslag
Ging zij volledig overstag
Ik wentel mij in zelfbeklag
En nu heb ik ook iets tegen Bach
Die naar mijn smaak te veel vermag.