Karin Bloemen
Karin Bloemen - het dorp Duitse vertaling songtekst
Je score:
Das Dorf
Zu hause habe ich noch eine Ansichtskarte, worauf eine Kirche, eine Karre mit Pferd, eine Metzgerei J. van der Ven. Ein Krug, ein Fräulein auf dem Fahrrad, es sagt Ihnen höchstwahrscheinlich nichts, doch es ist da wo ich geboren bin. Dieses Dorf, ich weiß noch wie es war, die Bauernkinder in der Klasse, eine Karre die rasselt auf dem Kopfstein. Das Rathaus mit einer Pumpe davor, ein Sandweg zwischen Korn und das Vieh und die Bauernhöfe. Und entlang des Gartenpfades meines Vaters, sah ich die hohen Bäume stehen. Ich war ein Kind und wusste nicht besser, als dass es nie vorbei gehen würde. Wie einfach lebten sie damals, in simple Häuser zwischen Grün, mit Bauernblumen und einer Hecke. Doch anscheinend lebten sie verkehrt, das Dorf ist jetzt modernisiert, und jetzt sind sie auf dem richtigen Wege. Weil schau wie reich das Leben ist, sie sehen jetzt den Fernsehquiz, und wohnen in betonnen Klötze. Mit vielem Glas, dann kann man sehen, wie doch die Sofas stehen bei Mien, und Ihre Anrichte mit Plastikrosen. Und entlang des Gartenpfades meines Vaters, sah ich die hohen Bäume stehen. Ich war ein Kind und wusste nicht besser, als dass es nie vorbei gehen würde. Die Dorfsjugend klettet was zusammen, in Minirock und Beatlehaar und jauchtzt was mit auf Beatmusik. Ich weiß das ist ihr gutes Recht, die neue Zeit, wie man das sagt, doch es macht mich ein Wenig melancholisch. Ich habe Ihre Väter noch gekannt, sie kauften Süßholz für ein Cent, ich sah ihre Mütter Seilspringen. Jenes Dorf von damals, es ist vorbei Dies ist all was blieb für mich, eine Ansicht und Erinnerungen. Und entlang des Gartenpfades meines Vaters, sah ich die hohen Bäume stehen. Ich war ein Kind; wie konnte ich wissen, dass das für immer vorbei gehen würde.
het dorp
Thuis heb ik nog een ansichtkaart waarop een kerk, een kar met paard een slagerij J. van der Ven een kroeg een juffrouw op de fiets het zegt u hoogstwaarschijnlijk niets maar het is waar ik geboren ben. dit dorp ik weet nog hoe het was de boerenkinderen in de klas een kar die ratelt op de keien het raadhuis met een pomp ervoor een zandweg tussen koren door het vee de boerderijen En langs het tuinpad van mijn vader zag ik de hoge bomen staan ik was een kind en wist niet beter dan dat het nooit voorbij zou gaan Wat leefden ze eenvoudig toen in simpele huizen tussen groen met boerenbloemen en een heg maar blijkbaar leefden ze verkeerd het dorp is gemoderniseerd en nou zijn ze op de goede weg want ziet hoe rijk het leven is ze zien de televisie quiz en wonen in betonnen dozen met flink veel glas dan kun je zien hoe of het bankstel staat bij Mien en d'r dressoir met plastic rozen En langs het tuinpad van mijn vader zag ik de hoge bomen staan ik was een kind en wist niet beter dan dat het nooit voorbij zou gaan. De dorpsjeugd klit wat bij elkaar in minirok en beatlehaar en joelt wat mee met beatmuziek ik weet wel 't is hun goede recht de nieuwe tijd net wat u zegt maar het maakt me wat melancholiek Ik heb hun vaders nog gekend ze kochten zoethout voor een cent ik zag hun moeders touwtje springen dat dorp van toen 't is voorbij dit is al wat er bleef voor mij een ansicht en herinneringen En langs het tuinpad van mijn vader zag ik de hoge bomen staan ik was een kind hoe kon ik weten dat dat voorgoed voorbij zou gaan (c) Friso Wiegersma / Jean Ferrat
Vind dit lied op:
Copyrights:
Auteur: Friso Wiegersma, Jean Ferrat
Componist: Jean Ferrat
Publisher: Turtle Records (3)
Details:
Uitgegeven in: 2002
Taal: Nederlands
Cover van: Wim Sonneveld
Vertalingen: Duits
Komt voor op: Kameleon (1999) , Verstreken Verzen (2010) , Het Zou Toch Moeten Bestaan (2002)
Vertaling toegevoegd door Anonymous op Thursday 22nd of September 2011 10:49
Meer info:
- Land: Nederland
- Songteksten gepubliceerd met toestemming
- labloemen.nl
Deze songtekst wordt hier getoond met toestemming van de Federatie van Muziekauteurs en Uitgevers (Femu).