Ik liep door kale bossen
daar stond een koude man
hij vroeg: waar zijn je vrienden
en keek mij smalend aan
hij keek me smalend aan
en ik dacht aan alle feesten
waar muziek en vrienden zijn
en ik dacht aan alle kussen
aan de liefde en de wijn  en ik zei;
vriendschap is overal waarheen je gaat

En in zijn ogen gingen
de jaren snel voorbij
de wijn werd langzaam water
en niemand zong met mij nee
niemand zong voor mij
en ik zag me oud en eenzaam
en zonder vrienden staan
toen zei hij rustig:volg mij
ik breng je hier vandaan,en ik zei:
neem me mee, overal waarheen jij gaat
 
Hij bracht me naar de zeekust
waar witte stranden zijn
zijn hand gaf mij te drinken
en water was als wijn
water was als wijn
en toen ik zijn jong gezicht zag
heb ik zijn stem gehoord
hij vroeg me of ik meeging

en toen gaf ik hem mij woord en ik zei:
ik wil zijn overal waarheen jij gaat
ik wil zijn overal waar jij gaat