De wind huilt,
een kerel schuilt
aan de overkant in een portiek.
De haard brandt,
je leest de krant
en zegt:ik bewonder je knappe taktiek.
Maar je stem trilt
de ketel gilt:
voor wie ben je bang,
voor mij of voor je eigen
ironische zelfkritiek
maar kom hier.

Ik hou je warm als 's winters de noorderwind waait.
Ik kom,ook als geen haan naar je kraait
dat is flauwekul
en van weinig benul.
Maar één ding is zeker,
vannacht lig ik bij je in bed.
En je hoeft niet te bidden of smeken
want ik ben geen engel
die een enkeling redt.

Je hebt me zo vaak gezegd dat je niemand nodig hebt.
Dat je het zelf gelooft,ja zelf gelooft.
Maar diep in je hart besef je hoeveel je hebt opgeschept.
Je wilt een kerel zijn,zo,n grote kerel zijn.
Maar je verstand slaat op hol
en je valt uit je rol
trots zijn en sterk en dapper.
Da's allemaal schijn,het is allemaal schijn
maar kom hier.

Ik hou je warm als's winters de noorderwind waait.
Ik kom,ook als geen haan naar je kraait
dat is flauwekul
en van weinig benul.
Maar één ding is zeker,
vannacht lig ik bij je in bed.
En je hoeft niet te bidden of smeken
want ik ben geen engel
die een vreemdeling redt.

Jij praat
de regen slaat
als bezeten tegen de ruit.
Je raaskalt
een stilte valt,
ik zeg:ja ik luister dus maak maar geluid.
Je drinkt cognac
maar je stemming zakt.
Voor wie ben je bang
voor mij of voor de stilte
die soms wat geluk vernielt
maar kom hier.

Ik hou je warm als 's winters de noorderwind waait.
Ik kom,ook als er geen haan naar je kraait.
Dat is flauwekul
en van weinig benul,
maar één ding is zeker
vannacht lig ik bij je in bed.
En je hoeft niet te bidden of smeken
want ik ben geen engel
die een vluchteling redt.