Er stond in een bos een oud huisje te koop
Het was zo te zien al geschikt voor de sloop
Met muren van stammetjes, vol vochtige zwammetjes
Er stond op een bordje: 'Bevragen
bij makelaar Jansen in Schagen'
Ik hoopte dat Jansen niet meer zou bestaan
En ben toen brutaalweg naar binnen gegaan

Daar in het groene bieze-bieze-bos bieze-bieze-bos
Daar in het groene bos

Het bordje verbrandde ik in 't fornuis
Zo werd ik heel stiekem de baas van dat huis
Ik boende de tegeltjes, en voerde de egeltjes
Maar toch bleef er iets bij mij knagen
Vanwege die Jansen uit Schagen
Ik keek soms wat bang naar de makelaar uit
Want geld had ik niet, zelfs geen enkele duit

Daar in het groene bieze-bieze-bos bieze-bieze-bos
Daar in het groene bos

En eens op een dag kwam een man uit het bos
Met ogen vol gloed, op z'n wangen een blos
Hij stond wat te stamelen en moed te verzamelen
Hij zei: "Mag ik u even plagen
Mijn naam is Jan Jansen uit Schagen
Hoe denkt u uw schuld nu aan mij te voldoen"
Ik zei: "Ik ben arm, mag 't ook met een zoen"

Daar in het groene bieze-bieze-bos bieze-bieze-bos
Daar in het groene bos

De makelaar trok nog die dag bij mij in
De zoen van die middag was 't prille begin
Van een tuin vol met stemmetjes en een waslijn vol hemmetjes
Wat kan ik als vrouw nog meer vragen
Van makelaar Jansen uit Schagen
Ons huisje eerst louter geschikt voor de sloop
Is nu voor geen goud meer te huur of te koop

Daar in het groene bieze-bieze-bos bieze-bieze-bos
Daar in het groene bos