De prins had geen succes.
Hij zocht al een tijd naar een echte prinses.
Maar hij zag het niet meer zitten, zogezegd.
De prinsessen die hij op zijn weg had gezien
Waren mooi,
Waren rijk.
En meestal niet zo dom.
Maar ze waren geen van allen echt.
En de koning treurde dag en nacht.
Hij kon het leven bijna niet meer aan.
Want vond zijn zoon geen echte prinses,
Dan was het met het koningshuis gedaan.
Falderie faldera, rij de koets maar achterna.
Dan was het met het koningshuis gedaan.

't Was een koude, natte avond in Oktober,
Toen er hevig werd gerammeld aan de poort.
En de oude koningin hield op met breien.
En de koning zei een minder vriendelijk woord.
Want er waren op die avond geen lakeien.
En de koning zat allang in z'n hansop.
Daarom ging de koningin maar even kijken.
Want het rammelen en kloppen hield niet op.

De koningin was kwaad.
Ze vroeg door het luikje: "wie klopt daar zo laat?"
En toen zag ze iemand staan op het bordes.
En een stem zei: "Mag ik even schuilen mevrouw
'k Ben zo koud.
'k Ben zo nat.
Ik ben dit niet gewend.
Ik ben, moet U weten, een prinses"
"Een prinses", zei de koningin verbaasd.
Die had ze op dit uur niet meer verwacht.
Maar ja, wie weet, een echte prinses,
Die kon ze nog wel bergen voor een nacht.
Falderie faldera, rij de koets maar achterna,
Die kon ze nog wel bergen voor een nacht.

De prinses kreeg eerst een kopje chocolade.
En de koning keek het meisje maar eens aan.
En de slimme koningin verdween naar boven
Waar ze nog een prachtig hemelbed had staan.

Ze legde een doodgewone groene erwt
Op de bodem van het ledikant
Waarin de prinses die nacht zou slapen.
En stapelde daar tien dikke matrassen bovenop:
Een blauwe en een gele
En een rooie met een ruit
En ook nog een matras
Met kapok er half uit.
Daarop een hele zachte
Waar je soezerig van werd
Het werd een hele stapel, daar boven op die erwt.

En de volgende dag zei de prinses: "Wat was er met dat hemelbed, mevrouw
Ik lag de hele nacht op iets hards
Ik ben aan alle kanten bont en blauw."
Falderie faldera, rij de koets maar achterna,
Ik ben aan alle kanten bont en blauw.

En de oude koningin begon te juichen.
En de prins gleed langs de leuning naar benee.
Want alleen prinsessen die van huis uit echt zijn
Voelen erwten nog door tien matrassen heen.
Nou, ze vierden dan ook dadelijk de bruiloft.
En de koning kreeg weer kleur in z'n gezicht.
En de erwt kwam achter glas in het museum.
Waar hij heel waarschijnlijk nu nog altijd ligt.
Falderie faldera, rij de koets maar achterna.
Waar hij heel waarschijnlijk nu nog altijd ligt.