De slagboom is dicht, er kan niemand meer door
Aan de grens brandt nog licht, geen mens weet waarom
Een natriumlamp, schijnt op prikkeldraad
Met het andere kamp, wordt niet meer gepraat.

Vroeger nog wel, niet zo heel lang gelee
Toen ging het nog goed, tussen ons twee
Maar langzamerhand werd er minder gezegd
En werd alles naar jou een doodlopende weg.

Ik zie je niet, want als je kijkt
Kijk je net langs me heen
Tussen ons kwam, een onzichtbaar gordijn
Waar je achter verdween.

Nu zitten we hier,  zo dicht bij elkaar
Maar nooit meer een woord, een blik of gebaar
De slagboom is dicht, er kan niets meer door
En zelfs mijn naam, komt bij jou niet meer voor.