't Oude moedertje stond bevend, op het telegraafkantoor
Vriendelijk sprak de ambtenaar: "Juffrouw, aanstonds geeft Bandoeng gehoor"
Trillend op haar stramme benen, greep ze naar de microfoon
En daar hoorde zij o wonder, zacht de stem van haren zoon.

Refrein:
Hallo Bandoeng? Ja, moeder hier ben ik
Dag lieve jongen, zegt ze met een snik
Hallo, hallo! Hoe gaat het oude vrouw?
Dan zegt ze alleen: "Ik verlang zo erg naar jou". 

Lieve jongen, zegt ze teder, ik heb maandenlang gespaard
't Was me om jou te kunnen spreken, m'n allerlaatste gulden waard
En ontroerd zegt hij dan, moeder nog vier jaar dan is het om
Als ik terugkom zal 'k je pakken, als ik weer in Holland kom.

Refrein.

Wacht eens even zegt hij lachend, ik nam m'n jongste zoontje mee
Even later hoort ze duidelijk opoe lief, tabee, tabee
Maar dan wordt het haar te machtig, en dan fluistert ze o Heer
Dank dat ik dat heb mogen horen en dan valt ze wenend neer.

Hallo Bandoeng? Ja, moeder hier ben ik
Zij antwoordt niets, hij hoort alleen een snik
Hallo, hallo! Klinkt over verre zee
Zij is niet meer en het kindje roept: "tabee, tabee, tabee.